1648Grafstenen2.jpg
 
Kort na de Tweede Wereldoorlog wordt er in Rhenen met een succesvolle actie maar liefst 400.000 gulden bijeengebracht voor de bouw van een nieuwe R.-K. kerk: de Gedachteniskerk. Slechts weinig in dit gebouw herinnert aan Cunera, al noemt de bijbehorende gemeenschap zich wel: de St Cuneraparochie.
Toch is Cunera onlosmakelijk met Rhenen verbonden. De majestueuze Cuneratoren steekt hoog boven het stadje uit en is van heinde en verre zichtbaar. In bijna alle steden die overgingen tot het protestantisme is het voornaamste kerkgebouw Grote of Oude Kerk gaan heten, maar in Rhenen heet deze nog altijd Cunerakerk, vaak in de volksmond verkort tot: ‘De Cunera’.
In 1987 werden de ‘Cunerafeesten’ gevierd met als hoogtepunt de opvoering van het lekenspel over Cunera. Het feest had echter geen enkele religieuze betekenis.
In de 90-er jaren ontstaat er nieuwe belangstelling voor Cunera, maar dan met een cultuurhistorische insteek. Vrouwen die de naam Cunera dragen (en mannen die Cuno heten) komen in Rhenen bijeen voor een leerzaam, maar ook recreatief dagje. In 2000 wordt het Cuneragilde (her)opgericht en in enkele jaren later volgt de Stichting Cunera-Nu. Beide instellingen bedienen de welkome toerist door rondleidingen o.l.v. gidsen en een wandeltocht langs de oude processieroute aan te bieden. Ook andere culturele activiteiten die in relatie tot Cunera staan worden georganiseerd. Zo zijn er ook weer tinnen pelgrimstekens (replica’s) verkrijgbaar en een met honing verrijkt drankje dat de keel verzacht. Tijdens de viering van 750 jaar stadrechten keerde de miraculeuze worgdoek voor een half jaar terug naar de plaats waar ze sinds 1580 niet meer was gezien.
Voor het jaar 2010 staat er een ware Cuneradag gepland op 12 juni, de dag waarop men - in de middeleeuwen – de heiligverklaring van Cunera groots vierde. Een comité buigt zich over de invulling van deze feestelijke dag waarbij men de stad en Cunera stevig op de kaart tracht te zetten.